Book Details

esencjalista

Esencjalista

Greg McKeown

Average rating

W XV powstało w języku angielskim słowo priorytet, oznaczało pierwszą lub najważniejszą rzecz. Z jakichś względów w XX wieku uznaliśmy, że możemy mieć kilka pierwszych rzeczy i zaczęliśmy używać liczby mnogiej. Zaczęliśmy mieć priorytety…

 

Nie można mieć wszystkiego

Dużo ostatnio mówi się o tym, że żeby powiedzieć czemuś tak, czemuś trzeba powiedzieć nie. I między innymi o umiejętności mówienia nie traktuje książka „Esencjalista” Grega McKeown’a. Mówi też o tym, jak wybrać to, co jest naprawdę najważniejsze.

Aby to osiągnąć nie wystarczy, że zobowiążesz się sam przed sobą do częstszego odmawiania. Musisz nauczyć się w swojej codzienności zatrzymywać się i odpowiadać na pytanie „Czy teraz inwestuje swoje siły i zasoby w odpowiednie przedsięwzięcie?”. Świat oferuje nam tak wiele okazji, tak wiele możliwości, że bez takiego podejścia łatwo można się zgubić w otoczeniu wielu pozornych szans na sukces.

„Mądrość życiowa polega na eliminowaniu tego, co nieważne” – Lin Yutang.

Nie chodzi więc o to, aby robić więcej, ani by robić mniej, ale by robić rzeczy właściweKłania się tutaj zasada Pareto. Musisz skupiać energie (zwróć uwagę na słowo skupiać) na jednym, najważniejszym w danym momencie celu. Poniższa grafika powie więcej niż tysiąc słów.

Jasne, można po trochu robić wszystko, ale można też skoncentrować się na jednym. Drugie podejście pozwala na realizacje celów jeden po drugim, w zamian wiecznego rozpoczynania i nie kończenia zadań. Stosując takie podejście w naturalny sposób zaczniesz planować, a jak wiadomo, planowanie jest kluczowe w osiąganiu sukcesu.

Będąc esencjalistą, nie liczysz już na przypadek, nie „siejesz” na boki licząc, że coś się przyjmie. Podejmujesz konkretne zobowiązanie względem siebie, konsekwentnie je realizujesz (co jest proste, bo nie skupiasz się na niczym innym) i osiągasz cel. Planujesz kolejny i tak dalej. Proste, nie?

Żeby to osiągnąć musisz przejąć kontrole nad dokonywanymi wyborami i zrozumieć, że bycie w stanie wiecznego zawieszenia nigdzie nie prowadzi. Dla niektórych komfortowy jest stan w którym robią po trochu wszystko, a tym samym nic. Takie zachowanie pozwala zachować status quo i pozostać w strefie komfortu, nie trzeba wtedy niczego deklarować w 100% i tym samym rozliczać się przed samym sobą ze swojej skuteczności. Mam nadzieje, że rozumiesz, że to pułapka w której tkwi wielu ludzi.

 

W dobrym zrozumieniu założeń esencjonalizmu może Ci pomóc poniższa tabela.

 

Jeżeli sam nie ustalisz priorytetów w swoim życiu, ktoś zrobi to za Ciebie.

To nie jest tak, że jak o tym nie będziesz myślał, to nie będzie Cię to dotyczyć, priorytety albo narzucisz sobie sam, albo narzuci Ci je ktoś inny. Zauważ, że realizujesz albo swój plan, albo plan kogoś innego. Ta książka jest też o tym, że często traktujemy cele, które narzucił nam ktoś inny jako priorytetowe nad własnymi. Dziej się tak właśnie dlatego, że te nam narzucone są konkretne, jasno nakreślone i z terminem realizacji (patrz praca etatowa), a własne cele są często rozwodnione, dwuznaczne i jest ich przede wszystkim zbyt wiele.

 

Dlaczego mamy zatem zbyt wiele planów i celów?

  • Bo nasz świat daje w dzisiejszych czasach tyle opcji, że naprawdę trudno jest wybrać jedną drogę w danym momencie. Mamy po prostu więcej możliwości niż jesteśmy w stanie ogarnąć i próbujemy nie stracić żadnej okazji.
  • Bo czujemy presje społeczną na bycie dobrym we wszystkim. Rozpraszamy się natłokiem informacji, ilością opinii. W takich warunkach trudno jest podjąć decyzje i konsekwentnie ją realizować.
  • Bo myślimy, że można mieć wszystko. Upewnia nas w tym konsumpcjonizm napędzany przez biznes, media i obraz współczesnego człowieka sukcesu, który umie wszystko a każdy weekend spędza na innej aktywności.

 

Jak to ogarnąć?

Zatrzymaj się i spójrz na swoje życie z dystansu. Porównaj je do szafy i uporządkuj.

Przegląd i ocena.

Co masz w szafie? Zamiast zastanawiać się czy jeszcze założysz daną rzecz w przyszłości, czy może Ci się przyda, zapytaj się: „Czy lubię w tym chodzić?”, „Czy dobrze w tym wyglądam?”, „Czy często to zakładam?”. W odniesieniu do życia, to pytania o to, czy dana czynność lub wysiłek przyczynia się w najwyższym stopniu do osiągania założonego celu.

Eliminacja.

Podziel swoje ubrania na dwie grupy: „do zatrzymania” i „prawdopodobnie do wyrzucenia”. Może być Ci trudno wyrzucić ubrania z drugiej grupy. Pomoże Ci w tym zadanie sobie pytania „Ile bym zapłacił za tę rzecz gdybym jej nie miał?”. W życiu odnosi się to do kosztu tego zachowania czy aktywności jaki ponosisz (czas, zaangażowanie, koszty mentalne i fizyczne) podczas jej stosowania.

Wykonanie.

Regularnie sprzątaj w swojej szafie. Dokonuj analizy, czy czynności jakie uznałeś za wartościowe, nadal spełniają taką rolę. Czy możesz wprowadzić inne, które lepiej się sprawdzą w zależności od celu jaki masz obecnie.

 

W praktyce.

Przestaw się na działanie zgodne z poniższymi wzorami.

Musisz. → Masz wybór.

To bardzo ważne. → Niewiele rzeczy naprawdę ma znaczenie.

Mogę zrobić jedno i drugie. → Mogę zrobić cokolwiek, ale nie wszystko.

Spróbuj oceniać swoje działania poprzez ich wartościowanie – czy to na co poświęcasz swój czas i siły jest w najwyższym stopniu użyteczne?

Mądrze korzystaj z możliwości wyboru. Nie zapominaj, że zawsze masz wybór, ale też nie upajaj się taką możliwością wybierając zbyt wiele.

Zamiast myśleć, że niemal wszystko jest ważne, zacznij myśleć, że prawie wszystko jest nieważne.

 

Jak odróżniać rzeczy naprawdę ważne od tych trywialnych.

Spędzaj więcej czasu nad badaniami różnych wyborów, poświęcaj czas na analizowaniu konsekwencji działań jakie chcesz podjąć. Nie bądź zbyt zajęty życiem, aby móc o nim myśleć.

Pamiętaj, że z hałasu trudno jest wyciągnąć wartość. Patrz nieszablonowo, nie rób tego co najgłośniej reklamowane, to co robi większość. Szukaj istoty komunikatu. Nie daj się przytłoczyć fali bezwartościowych przekazów jakie serwują media i inni ludzie.

Dbaj o swój najwartościowszy zasób – zdrowie. Spij co najmniej 7 godzin, regularnie kładź się i wstawaj niezależnie od dnia tygodnia.

Naucz się odrzucać wszystko co nie jest najlepsze. Nie akceptuj tego co Cię spotyka tylko dlatego, ze jest dobre – gódź się i wybieraj tylko na najlepsze 10%. Odrzuć pozostałe 90%, zostaw je innym. Pytaj się siebie” „Czy to jest dokładnie to, czego szukam?”. Nie gódź się na coś bo robi tak większość.

Jeżeli nie można zdecydowanie powiedzieć tak, należy zdecydowanie powiedzieć nie.

 

Jak się pozbyć niepotrzebnych rzeczy?

Nie zastanawiaj się, którą opcje zaakceptować, szukaj odpowiedzi na to, które opcje odrzucić. Regularnie pytaj się siebie „Jak bardzo zabiegałbym o tę możliwość, gdyby się sama nie nadarzyła”.

Pomyśl w czym mógłbyś być wybitny i idź tylko w tym kierunku.

Zgadzaj się tylko na to, co jest naprawdę ważne, nie bój się odmawiać. Ludzie będą Cię bardziej szanowali jeśli będziesz im odmawiał, niż gdybyś na wszystko się zgadzał.

Jest coś takiego jak efekt kosztów utopionych, przez ten mechanizm brniemy w projekty w które już zainwestowaliśmy czas i pieniądze, pomimo tego, że one nie rokują. To duża pułapka w którą sam kilka razy wpadłem. Spróbuj odwrócić sytuacje i pomyśleć ile czasu i pieniędzy zaoszczędzisz jeśli wyjdziesz z tego działania i w co mógłbyś te zasoby zainwestować.

Możesz też zapytać sam siebie: „Ile byłbym w stanie zainwestować w to przedsięwzięcie, gdybym nie był jeszcze w nie zaangażowany?”. Przyznawaj się do błędów i wyciągaj z nich wnioski. Jak mówią inwestorzy: „Tnij straty”.

Ulepszanie polega na odejmowaniu, łaciński rdzeń słowa „decydować” – cis lub cid – znaczy dosłownie „ciąć” lub „zabijać”.

 

Co zrobić z zaoszczędzonymi zasobami? Jak działać mądrze i wydajnie?

„Dajcie mi sześć godzin na ścięcie drzewa, a cztery poświęcę na ostrzenie topora”. – Abraham Lincoln

Masz teraz więcej czasu na kluczowe działania. Świadomość tego, że wykonujesz to, co najważniejsze pozwala Ci inaczej podejść do ich realizacji. Dobrze przygotuj się do pracy. Twórz bufor na nieprzewidywane zdarzenia w obrębie swoich działań, zakładaj, że nie wszystko pójdzie idealnie. Takie podejście pozwoli Ci z jednej strony na płynną realizacje a z drugiej, nie zniechęcisz się w przypadku chwilowych niepowodzeń. Wiesz przecież, że robisz najważniejszą w chwili obecnej rzecz.

Stosuj taktykę usuwania przeszkód w zamian stosowania doraźnych rozwiązań, raz usunięta przeszkoda nie pojawi się podczas kolejnych aktywności.

Stawiaj sobie małe cele prowadzące do wielkich rzeczy. Dziel zadanie na etapy i konsekwentnie realizuj poszczególne działania ciesząc się z ich wdrożenia.

„Zrobione jest lepsze od idealnego”.

 

 

Najważniejsze cytaty:

„Zdolności wyboru nie można nikomu zabrać ani też nie można jej dobrowolnie oddać – można o niej tylko zapomnieć”.

„Kiedy nie wiemy na pewno, jaki jest nasz prawdziwy cel – inaczej mówiąc, gdy nie mamy wyraźnego poczucia celu, aspiracji i wartości – wymyślamy własne gierki społeczne. Tracimy czas i energie, próbując wyglądać lepiej niż inni ludzie. Nadmiernie cenimy nieistotne rzeczy, takie jak ładniejszy dom czy samochód, a nawet tak ulotne drobiazgi, jak liczba obserwujących nasze wpisy na Twitterze albo własny wygląd na zdjęciach publikowanych na Facebooku”.

„Jaki najmniejszy postęp okaże się użyteczny i wartościowy z punktu widzenia realizacji ważnego zadania, które chcę wykonać”.

„…dopóki nie wiem, co jest ważne w danej chwili, najważniejszą rzeczą w danej chwili jest zorientowanie się, co jest ważne w danej chwili”.

 

Może Cię zainteresować:

Why great leaders don’t take yes for an answer

The Power of Impossible Thinking

Kod kulturowy

 

*Powyższy artykuł nie jest substytutem przeczytania opisywanej książki. Oryginalny tekst ma nieporównywalnie większy potencjał edukacyjny. Jeśli powyższy opis trafia w Twoje potrzeby, koniecznie przeczytaj książkę na podstawie której powstał. www.ksiazkawpigulce.pl

 

Książkę kupisz tutaj: